หมอประจำบ้าน: อีสุกอีใส (Chickenpox)

[siritidaphon]

หมอประจำบ้าน: อีสุกอีใส (Chickenpox)

อีสุกอีใส (Chickenpox) เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากไวรัส สามารถพบได้บ่อยในเด็ก แต่ก็สามารถเกิดขึ้นได้ในทุกเพศทุกวัย เป็นโรคที่ติดต่อกันได้ง่ายมาก แต่โดยทั่วไปมักไม่มีอาการรุนแรง


สาเหตุและการติดต่อ

สาเหตุ: เกิดจากเชื้อไวรัส วาริเซลลา-ซอสเตอร์ (Varicella-Zoster Virus) ซึ่งเป็นไวรัสชนิดเดียวกับที่ทำให้เกิดโรคงูสวัด

การติดต่อ: เชื้อไวรัสแพร่กระจายผ่านทางละอองฝอยจากการไอหรือจาม รวมถึงการสัมผัสโดยตรงกับตุ่มน้ำใสของผู้ป่วย ผู้ป่วยสามารถแพร่เชื้อได้ตั้งแต่ 1-2 วันก่อนมีผื่นขึ้น จนกระทั่งตุ่มน้ำใสแห้งตกสะเก็ดหมดแล้ว


อาการของโรค

อาการของโรคอีสุกอีใสจะเริ่มจากอาการคล้ายไข้หวัดก่อนที่จะตามมาด้วยผื่นและตุ่มน้ำใสที่คัน

อาการนำ (1-2 วันแรก): มีไข้ต่ำๆ ปวดเมื่อยตามตัว อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร

ผื่นขึ้น: ผื่นจะเริ่มขึ้นที่บริเวณลำตัวและใบหน้า จากนั้นจะลามไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว โดยผื่นจะเปลี่ยนจากตุ่มแดงเล็กๆ เป็น ตุ่มน้ำใส ที่คันมาก

ตุ่มน้ำใส: ตุ่มน้ำใสจะค่อยๆ แห้งและกลายเป็น สะเก็ด ภายใน 5-7 วัน โดยตุ่มใหม่จะยังคงขึ้นมาเรื่อยๆ ในช่วงแรก ทำให้พบทั้งตุ่มแดง ตุ่มน้ำใส และตุ่มที่แห้งเป็นสะเก็ดอยู่บนตัวพร้อมๆ กัน


การรักษา

การรักษาโรคอีสุกอีใสเป็นการรักษาตามอาการเพื่อบรรเทาความไม่สบาย

ยาลดไข้: ใช้ยาลดไข้พาราเซตามอล ไม่ควรใช้ยาแอสไพรินในเด็กเพราะอาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง

ยาแก้คัน: ใช้ยาแก้คันชนิดรับประทานหรือยาชนิดทา เช่น คาลาไมน์โลชั่น เพื่อบรรเทาอาการคัน

การดูแลทั่วไป: ควรอาบน้ำด้วยสบู่อ่อนๆ และตัดเล็บให้สั้นเพื่อป้องกันการเกา ซึ่งอาจทำให้เกิดการติดเชื้อซ้ำซ้อนและเป็นแผลเป็นได้

การป้องกัน
การป้องกันที่มีประสิทธิภาพที่สุดคือ การฉีดวัคซีนอีสุกอีใส โดยส่วนใหญ่มักจะฉีดในเด็กอายุ 1-12 ปี นอกจากนี้การหลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับผู้ป่วยก็เป็นอีกวิธีที่ช่วยป้องกันได้

ถ้าคุณมีข้อสงสัยเกี่ยวกับโรคอีสุกอีใสหรือการฉีดวัคซีนเพิ่มเติม สามารถสอบถามแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเพื่อขอคำแนะนำได้เลยค่ะ